۱۳۸۲/۱۰/۱۷

بستنی قیفی

آخه سرمست میشم وقتی که یاد تو میفتم
تو عزیز دلمی عشق منی , خوشگل خفتم

وقتی با یاد نگاهت دلم آروم نمیگیره
وقتی حس میکنم امروز دل بیچاره میمیره

یهو از راه میرسی با لب خندون گل مریم
یه نگاهم میکنی, آخ گل خوشبومو بگردم

انقدر نازی و خوبی, انقدر ترد و لطیفی
چی بگم بستنی چوبی ؟ نه,آهان,بستنی قیفی

که تو دستای من خسته و دل مرده و نابود
آب میشی لاغر و پژمرده و وارفته,میشی دود

دل من کوره و تو سرد و گل اندام و ظریفی
دل مارو بی خیال شو واسه این کوره تو حیفی

هیچ نظری موجود نیست: